En çıtırından elmalı kurabiye..

Hımmm bayılırım elmalı kurabiyeye..Hatta elmalı tatlıların çoğunu severim ama elmalı kurabiye bir başka.Birçok tarif denemişliğim var bu kurabiye için.Ama denediklerim içinde en güzeli bu tarif.Ciddi bir kahvesever olarak ,kahve yanında da mutlaka tatlı birşey isterim.Çünkü kahveyi de şekersiz içiyorum.Kurabiyenin iç harcını (tarçınlı elma püresini) boş vakitlerimde hazırlayıp buzluğa atıyorum.Böylece yapımı benim için daha hızlı ve kolay hale gelmiş oluyor.Gelelim tarifimize. İki elma,bir tatlı kaşığı tarçın,iki çorba kaşığı şeker   HAMUR MALZEMELERİ:1 su bardağı yoğurt,1 su bardağı yarısı eritilmiş margarin yarısı sıvıyağ,1 çay bardağı şeker,1 adet kabartma tozu,1 adet vanilya...Hamur için tüm malzemeler karıştırılır.Kulak memesi kıvamında bir hamur elde edilir.Hamur dolapta dinlenmeye bırakılır.Bu arada elmalar rendelenir iki çorba kaşığı şekerle pişirilir.En son tarçın eklenip soğumaya bırakılır.Kurabiyenin şeklini istediğiniz gibi yapabilirsiniz.Bazıları poğaça şekli ,bazıları ponçik şekli seviyor.Benim en sevdiğim bu rulo şekli.Yağlı tepsiye dizip 200 derece fırında üstü hafif pembeleşene kadar pişiriyoruz.Ilınınca üzerine pudra şekeri döküp servis yapabiliriz.Herkese yapmasını tavsiye ederim.Klasik bir kurabiye ama bizim en sevdiklerimizden..Hoşçakalınnn...

Gelsin çantalarr..

Dikiş dikmenin şahsıma kattıkları....

                                                                 Ne keyifli işmiş meğer dikiş dikmek...Şahsıma kattıkları da cabası.Yoğun ,hareketli, dinlencesiz gün içinde nasıl oluyor da dikiş dikebiliyorum beni bile şaşırtan macera.Macera diyorum çünkü maceradır aslında dikiş dikmek..İlk önce hayal kurmayı gerektirir.Son beş yıldır hayal kuramamaktan şikayet eden ben, bu sıkıntımı da dikiş dikerek çözmüş bulunmaktayım.Modayı takip etmenizi sağlar dikiş dikmek.Uzak kalamazsınız modadan.Hayalinizde canlanan bir tasarım ya da dergide gördüğünüz şahane bir model uzunca hayal kumanıza olanak sağlar..Sonra beceriler konuşmaya başlar.Kalıplar çıkar ,bazen tamamen özgün tasarımlar  (kalıpsız falan)..Benim dikiş makinamla buluşmam genelde dinlenme vakitlerimi içerir.Bacaklarımı uzatıp dinlenmektense dikiş dikmeyi tercih ederim.Sanırım zihnen dinleniyorum.                       Ünlü markaların tasarımlarını görüyor ve " hahaaaa ben dikerim ki bunu" diyebiliyorum.Komik geliyor bazen,ne yani bu fiyata mı satıyorlar deyip şaşırıyorum.Basiretimi açtı bir de.Dikiş kusurlarını acayip görmeye başladım.Mağaza gezerken yamuk yumuk etek baskılarının fütursuzca sergileniyor olması kızdırıyor artık beni..Böyle de dikilmez ki canım,dikilse de satılmaz.Ama naparsın,dikiş dikmeyen onlarca insan var.Eskiden her evde bir dikiş makinası mutlaka olurmuş.Örneğin ben lisede ev ekonomisi dersinde farklı teğel yöntemlerini ,örgü yapmayı,tığ işi falan öğrenmiştim.Ya şimdi??Maalesef  günümüzde söküğünü dik deseler zorlanacak durumdalar..Bunun üzerine konuşulduğundaysa "amaaan canım para kazanayım alırım,dikişe ne gerek var" diyenlerini de duyuyorum ama dikiş dikmenin manevi faydalarndan haberleri olmadığından bu söylemler...Hayatıma kattığı heyecanı bir bilseler..Hepsini giyemiyor olsam da istediğim modeli dikip dolabıma asabilmenin verdiği keyif..Tabi bu keyif giyince katlanıyor..Bazen dikiş makinamın başına geçmeyi,bir çocuğun misketleriyle oynamaya başlaması  gibi hissediyorum.O kadar heyecan verici..Evet efendim,dikiş dikmenin şahsıma kattığı güzelliklerden bu kadar bahsettikten sonra ben en iyisi dikiş dikmeye gideyim.Malum sona yaklaşmış bir etkinlik var.Kendik Dik blogunun heyecanlı çekirgeler etkinliği için diktiğim ikinci parçayı bitirmem gerekiyor.Herkese müthiş tasarımlar dilerim efendim hoşçakalınnn...)))

A aaa ben de mimlenmişim..)))

Bloglar arası takiplerimde hep bu "mim" olayını görüyordum.Bu da ne,nasıl oluyor derken  harika oldu blogunun sahibesi sevgili Türkan beni mimlemiş.Arkadaşıma çook teşekkür ediyor ve cevaplarıma geçiyorum..                                                                                                                                                              NEDEN BLOG ADIN....                                                                                                                                                                                                                                                                                 Blog adımı aslında uzunca düşündüm.Orjinal birşey olsun,yaptıklarımı da ifade etsin istedim.DiKmEce adına karar verip onayladıktan sonra arama motorlarında uzun süre karşıma bir köyün çıkması da beni sinir etti tabi.Ama artık ilk sırada DiKmEce çıkıyor çok şükür::))                                                                                                                                                                                                                                                                      HAYAT FELSEFENİ BELİRLEYEN SÖZ NEDİR?                                                                                                                                                                                                                                           Hayat felsefem sabır ve şükürdür..İkisinin de birbirini tamamladığını düşünüyorum.Sabretmeden hiçbirşeye kavuşamazsınız,şükretmezseniz de elinizde olan hiçbirşeyin kıymetini bilemezsiniz...!!                                                                                                                                                                                                                 KENDİNLE İLGİLİ 3'ü DOĞRU 4 ŞEY NEDİR?                                                                                                                                                                                                                                             1-Üç çocuk annesi bir ev hanımı olmak aklımın ucundan bile geçmiyordu.Meğer kader  bana bu 3 güzel  mutluluğu verecekmiş.Onlara baktıkça hala şaşırıyorum..                                                                                  2-Yıllardır içimde olan dikiş ve tasarım aşkı için neden bu kadar beklediğime hayıflanıyorum.Halbuki ilk çocuğumla ikincisi arasında 7 yaş var.Kayıp geliyor bunca zaman...                                                                        3-Yemek yapmayı seviyorum,kendimi frenliyorum ama yemek yemeyi de seviyorum,aslında tatlıyı çok seviyorum ve bunun için  kendime kızıyorum.                                                                                                      4-Boğa burcuyum ve bazen gerçekten asosyal olduğumu düşünüyorum..Evet öyleyim galiba!!:)))                Benim mimim de  Dikiş Zen blog sahibesi....

İnanamıyorumm 46 beden olmuşuumm!!!!

          Şaka değilll..Üzerimdeki bluz 46 beden.Hem de tam üstüme göre oldu..Kim dikti tabi ki ben::))                      

Bu da benim delirmiş halim mi,yok canım geliyorum hikayenin aslına:))

                                                                  Evet efendim çok uzatmadan anlatayım.Yakın zaman önce canım anneciğim bana geldi.Uzun zaman sonra bir-kaç gün beraberdik.O arada beraber dergileri karıştırdık,kahveler içtik,çocuklarla oyunlar oynandı  ,keyif hali yani.Dergileri karıştırırken annem bir modeli çok beğendi.Zaten ben de annemin zevkini az çok bildiğimden modelin kalıbını çıkarmayı düşünüyordum.Şöyle dedi çizgili bir kumaş olsa güzel olur.Aaa ben de var dedim.Hemen başladım kesip biçmeye...Velhasıl kelam,henüz annem için  ilk kalıp  tecrübem  (aslında 44 beden de anneme olurmuş) ben ölçülerini alarak 46 beden kesiverdim.Tabii kumaşı keserken kumaş uzun çizgiler olarak kesilmeye başlansa da bir parçası yetmedi.Ancak enine çizgi olarak yetiyordu.Anneme söyledim ama annem bu durumlardan hiç hoşlanmaz.Hertarafı pırlanta olsa yine giymez.Malum bu aralar annelerin ne kadar zor beğendiği de  sıkça gündemimizde.Amaannn canları sağolsun,varsın beğenmesinler,biz de beğeneceklerini yaparız canımm...))Ama bu bluz için annemin gözlerinde ,hiç uğraşma at çöpe ifadesi vardı.Ben mi çöpe atacağım,asla yapamam..Böyle incecik,zarif,çizgili jarse bir kumaşı bir paçavra gibi çöpe atabilir miyim??Anneciğimin uykusu gelmiş ve yatağına gitmişti.Benim çocuklarla gece nöbetim uzun sürüyor tabii..Anneme de söyledim,sabah bluzu görünce istesen de vermeyeceğim:))  diye..İşin şakası tabi ama annem bana acımaklı gözlerle bakıyordu.

       Yani bu aralar eve kapanmış olmanın hımbıllığıyla bir kaç kilo aldığım doğru ama 46  beden de değil yani.Ne yapmalıydım peki.E salaş modası var,hem de benim en sevdiğim.Bluzun önünde 5 cm kadar pilesi vardı.Ben o pileleri tüm yaka boyunca incecik büzdüm.Yanlardan da azıcık alınca hoop oldu işte.Jarse kumaş olunca da etek kenarı  dikişi, kol kenarı dikişi  falan da yapmadım.Hem de öndeki enine çizgili bir parça bana göre inanılmaz hava verdi.Belki o parça olmasa bu kadar sevmezdim.Ne demişler kime niyet kime kısmet...))))Gerçi annem son hailyle de çok sevmedi ama benim atmadan kullanılır hale getirmeme de şaşırmadı değil..

 Bunlar da bizim deli kızın hallerii...Gün yüzü görmeyen ,gün ışığından nasibini alamayan bu zavallı insan zannımca azıcık sıyırmış olup,şöyle dışarı çıksam gözlüklerimi taksam modunda böyle dolanmaktadır diyorum ama siz inanmayın hani  olur da dışarı çıkarsam severek almış olduğum gözlüğüm de böyle duracak pozları bunlar..Sevgiyle ,huzurla ve sağlıkla kalın efendim::))

Burcu Çetinkaya tarzı...

Bu Haberi Okumadan Sigorta Yaptırmayın!

Bir süredir iletişim çalışmaları çok dikkatimi çeken bir sigorta firmasından bahsetmek istiyorum bugün. Sigortanın kolay hali sloganıyla piyasaya çok hızlı bir giriş yapan Generali Sigorta’nın özellikle Zorunlu Trafik Sigortası’nda ve kasko poliçelerinde %70’e varan indirimleri ilgimi çekti. Blogda yazmak üzere biraz inceledim ve sadece kampanya olarak değil, tüm hizmetlerinin gayet memmuniyet verici olduğunu gördüm.

Bu arada piyasaya hızlı giriş dedim ama Generali 1831 yılında İtalya’da kurulmuş ve aslında 150 yıldır Türkiye’de faaliyet gösteriyormuş. Adını elbette duymuştum ama ancak bugün yazabiliyorum.

Zorunlu Trafik Sigortası’nda %70’e varan indirimleri dışında Prestijli Kasko’larını da çok beğendim. Sigorta sektöründe bir ilk olarak, herhangi bir kaza anında sunduğu yol yardım hizmeti ile lastiğiniz patladığında ücretsiz lastik değişimi veya aracınızın yakıtı bittiğinde   Yapılan kaza sonrası acil bir noktaya yetişmeniz gerektiğinde yol yardım hizmetleri ile taksi ücretinizi dahi karşılıyorlar. Aracınız tamir edilirken 5 gün süreyle, size özel bir araç bile veriyorlar. Bence bu özel danışmanlık ve 7/24 destek hizmetleri şehir hayatının olası zorluklarını da hafifletiyor.

Bir de Mini Kasko ve Mini Kasko Ekstra ürünleri var. Mini Kasko, 1 çarpışma hasarını 2 bin TL’ye kadar kapsayan düşük fiyat kategorisindeki bir ürünmüş. Daha yüksek bir sigorta teminatı tercih edenler için bu tutar, Mini Kasko Ekstra ürünü ile 2 çarpışma hasarı ve toplamda 50 bin TL’ye kadar çıkabiliyormuş. Tüm bu hizmetler için ayrı ayrı teklif alıp, satınalım yapabiliyor olmak ise harika. Mini Kasko ve Mini Kasko Ekstra ürünlerinin fiyatları sabit. Zorunlu Trafik Sigortası içinse teklifler size ve arabanıza özel yapıldığı için indirimler kişiden kişiye farklılık gösteriyor. Bu yüzden teklif alırken yaşınız, arabanızın yakıt türü gibi etmenler de önemli oluyor. Siz artık sitesinden aracınıza en uygun sigortayı detaylarıyla incelersiniz.

Generali’nin 7/24 Özel Sigorta Danışmanlığı hattı 0850 555 55 55’ten veya generali.com.tr den 1 dakikada teklif alabilirsiniz. Bu arada Generali Sigorta müşterisi olmasanız dahi bir kez teklif alırsanız size kişisel sigorta danışmanı atıyorlar. Bilgi alan kişi her aradığında, karşısında aynı danışmanı buluyor. Böylece müşteriler sorunlarını her defasında baştan anlatmak zorunda kalmıyor ve telefonda uzun uzun beklemeden işlerini kolayca halledebiliyor.

Eh daha ne olsun:)

1 dakikada teklif alıp indirim kazanmak isterseniz, 31 Mart’a kadar generali.com.tr yi ziyaret edin derim.

1 Dakikada Teklif Almak için Tıklayın.

Bir boomads advertorial içeriğidir.

Eşim de blog açacakmış , adı da "DİKMESE!!" olacakmış:D

Farklıyızdır biz eşimle..Zevklerimiz,ilgi alanlarımız,giyim tarzımız...Bazen aynı frekanstan yayın yapsak da,ağzımızdan çıkan kelimeler bazen aynı olsa da yine farklıyız ama farklarımız bizim renklerimiz.Tamamen aynı olsak sıkılırdık belki..Düşünsenize aynı  evde iki ben  (bana bile sıkıcı geldi)...                                                Örneğin eşim tekne tutkunudur,denize aşık..E ben de deniz kızıyım,denizsiz yapamam.Çocukluğumun her yaz tatili 3-4 ay Marmara Adası nda geçti.Deniz kokusu olmadan yarım hissederim  kendimi.Bazen hayaller kurarız karı-koca..İşte çocukları büyütmüşüz ,almışız bir tekne ,teknede yaşıyoruz.Buraya kadar iyi güzel,hemfikiriz yani,teknede yaşayabilirim ben de..Azıcık çıkgınlık da var tabi..Ama benim müthiş sorum geliyor."Teknede nasıl dikiş dikicem,heryerde bloga da giremem!!"Süperim ama dimi?::))Gerçi benim için gezi paylaşımları,tekne konsepti,tasarımları,yatak örtüleri,masa örtüleri falan şu an bile heyecanlandım.Hiç fena olmaz yani.Ama farklıyız yine de.Eşim teknenin iç döşemelerinden bahsederken ben dikmeyi planladığım kloş eteğin astarını düşünürüyorum mesela..Teknede tutulan balıkların nasıl bir sofrada sunum yapılacağı kısmındayım ben..Bu da benim işte.Farklıyız ama ortak noktayı buluyoruz çok şükür..Farklılıklarımızla kabul ediyoruz birbirimizi.                                                                                                                                        Hal böyle olunca ,ben dikişe takmışken (eşim de sinir oluyor tabi).Blog adresi almış.DİKMESE!!!Hadi bakalım dedim,sen de katıl aramıza ilk takipçin de benim...Dikiş diken eşlere karşı açılmış ilk blog...Dikiş karşıtı gibi davransa da,ne kadar bana söylemese de blog hikayemi başkalarına anlatırken duyduğum da bir gerçek..Farklıyız biz farklı..Birbirimizin yaptıklarını çaktırmasak da destekleyen,yeri geldi mi eleştiren,aslında bir elmanın iki yarısıyız galiba...))))

Amerika yolcusu kalmasın:D

Çantalarım  hazırrr..Kumaşı çok sevdim.Dikimi kolay bildiğimiz duck kumaş.Ama bu çantalar Amerika yocusu..))Eşimin Amerika da yaşayan teyzesi geldi.Teyzeyi her sene görebilme şansımız olsa da dünya güzeli kızlarını görebilme fırsatımız pek olmuyor.Ben de onlara bir İstanbul hatırası göndermek istedim.Umarım beğenirler.Haydi haydi Amerika yolcusu kalmasınn....)))))                                                                                                

Yeni bir etkinlik daha...

                                                      Sevgili   http://www.dikisdersi.com/  sitesi sahibesi Çiğdem hanım ın etkinliğine katılmak için benim kumaşım hazır,hadi beraber dikelim arkadaşlar..Ayrıntılara linkten ulaşabilirsiniz..

Çocuklarıma kamuflaj..Anlatımlı şort dikimi..

    Evet arkadaşlar sezon hazırlıkları hızla devam etmekte.Tüm blogger arkadaşlarda da aynı heyecanı görmekteyim ne güzel..Kullandığım bu kolay pijama,pantolon,şort (artık canınız ne isterse) dikme yöntemini bilmeyen kalmadı heralde.Gerçekten kolay oluyor.Kalıplarla uğraşmadan sabunla dik modu:))Böyle pratik işlem olunca günde üç parça çıkıyor işte..

   Kalıbı kumaşa çıkardıktan sonra (tabi ki kumaş iki kat) kumaşı hiç oynatmadan ön ve arka ortasından makineye çekiyoruz sonra pantolon şekline sokup ağını makinede dikiyoruz.Ben cepleri kare kesip telaladım,daha düzgün duruyor.Pantolonların ağını kapatmadan önce cepleri diktim ki işim kolay olsun.Bellerine de 2 cm kalınlığında lstik geçirdim ve işlem tamam.Benim kuzular da çok sevindiler bu dikişe.Dolaplarında en özel köşeyi kaptı kamuflajlar..

Biten gömleğim ve bir kırlent..

   Gömleğim biteli aslında epeyce oldu.Ama resimleyip yayınlamak uzun sürdü.Bu arada düğmeleri yoktu,onları dikmeden de yayınlamak istemedim.İlk defa ayaklı yaka diktim arkadaşlar.Tabi ilk kez olunca iki kez dikmek mecburiyetinde kaldım.İşin kolayına kaçayım derken  işi yine kendime zorlaştırdım.Sonra da bir baktım yaka dikecek kumaş kalmamıışşş...Başka bir kot kumaş vardı.Hiç aklımda yokken böyle bir dantel detayla tamamlandı çünkü kotların rengi birbiriyle çok alakalı değildi.Ben aslında yakanın uç kısımlarını boncuklarla süslemek istemiştim ama kumaş kalmayınca sonuç bu oldu ,pek de şikayetçi sayılmam..Bu halini sevdim.Yaka tam da istediğim gibi olmadı ama yine de giyilebilir durumda.Giyince de hoş duruyor yani..))Neyse sonra kombinleyip de göstermek lazım çünkü üzerimdeki hali daha güzel..Makinam ilk geldiğinde ,kendi çapımda ufat tefek şeyler dikmeye başladığımda kendi kendime  "aaa gömlek -ceket dikecek halim de yok yani birkaç tişört diksem yeter" diyordum.Bu görüşüm hakkında çevremden de onay alıyordum.Şimdi bakıyorum da çok şükür ceket de dikiyorum gömlek de..Bir dikişseverin elinden ne kurtulur diyorum ve herkese tavsiye ediyorum.Dikin arkadaşlar.İyi -kötü demeden (sonuçta kötü olmadan iyi olmaz),yapabilir miyim demeden,kendiniz için özel birşeyler yapmak için mutlaka dikin.İçinizde azıcık dikiş aşkı varsa mutlaka deneyin.Ben de kendi adıma,kendi denemerimle gittikçe daha iyiyi buluyorum..
      Bunlar da gömleğimden detaylar..                                                                                                                      

                                                                                

                          Dikiş dikince insan her parçayı da değerlendirmek istiyor.Kadife az bir kumaşım vadı.Mevsimi de geçiyor derken yastık yaptık kuzularımla.Üçünün de başharfini keçelerden kesip yastığa ekleyince  miniklerimin sevinmesine yetti de arttı bile..Hoşça ve dikişle kalın ...                              

Büyük yaka yazlık tunik ve takımı...

   Bahar ve yaz hazırlıklarına tam gaz devam arkadaşlar.Arada bir rölantiye alınıyor olsam da hız düşürmeden devam ediyorum hadi bakalım.Geçen gün benim iki numara  "anne biraz dikiş dikmesen, yemek yesen keyif yapsan,çay içsen" diyerek bana gönderme yaptı.Olacak olacak bu çocuklar İnşallah.Benim çok yorulduğumu düşünüp kıyamadı bana kuzum.Tamam doğrudur yoruluyorum ama ortaya çıkan parçalara değdiğini nasıl anlatayım bu yavruya..Ne kadar keyif aldığımı,boş vakit demek benim için dikiş dikmek nasıl diyeyim ona.Zaten hiçbirzaman boş zamanım dahi olsa şöyle bacaklarımı uzatıp miskinlik yapamadım.İçimde yok yahu.Günü bölüyoruz napalım..Biraz mutfak,biraz oyun,azıcık dikiş::)))

 Eveeett gelelim sadede..Geçen gün blogdaşım  DİKİŞ VE DIY  farklı bir yorumla aynı kalıbı çalışmıştı.Çok da beğendim.Gerçekten kışlık versiyonu da gelecek sezon için aklımda olanlardan.
 O sırada ben de yazlık tunik şeklinde dikmiş takımını hazırlıyordum.Kolay bir çalışma ..İki günümü aldı ama aslında bir günde biter,benim başım kalabalık malım..)Yakanın arka ortasını birlrştirirken bir hata sonucu sökmem gerekince kumaşı hoop yırtıverdim.Ne yapmalı ,acemi terzilerin meşhur yamaları imdada yetişir canım..Kötü de durmadı zannımca..Hatta kışlık modeline arkaya yine böyle deri bir parça da koyabilirim diye düşündürdü açıkçası.Bazen hatalar da fikir üretir..

Kol biraz geniş geldi bana.Söküp dikmeye üşendiğimden  (üşengeç terzi)  kol ağzına lastik geçiriverdim.Manşet de yapılırdı tabi ama onu yapacak sabırlı kişi yoktu ortalarda .Bazen sabır seviyem düşüyor maalesef..Belinde kendi kumaşından kemeri var ama farklı kemerlerle de kullanılabilir.Biraz kumaşı kalınca içine bir de bluz dikip takımladım.Fotodaki  henüz ütülenmemiş hali..Bu acemi terzi azıcık da sabırsız ne yaparsın?:))

                                                                                                                                                                    

Hımm bu da ne??Gömlek efendim.Yaz gelmeden yazlık kot gömleğimizi dikelim,giyelim şıkır şıkır gezelim..Aaaa daha çocuklarıma dikeceklerim var..Haydi hoşçakalııınnn::)))

Küçük meyveli tartlar..

Erkek ceketinden yeleğe ve bir pijama...

Tuniklere taktım galiba..))

  Taktım taktım,hakikaten taktım tuniklere..Kafamda bir sürü proje var ama ben evirip çevirip kumaşı  tunik haline getiriyorum.Evet çok fazla tunik kullandığım doğrudur ama arada elbise dik, pijama dik yap başka birşeyler dimi ama..Neyse arada çanta falan bir-iki ceket de sıkıştırmışız.Bana kalsa hepsi tunik olabilirdi aslında::))Taktım taktım..)Bu kumaşı alırken çok severek aldım.Koton ,yumuşacık tam yazlık bir kumaş..Ama dikerken biraz iç gösterdiğini farkettim ve beden kısmına ince bir astar ekleyiverdim.Model aslında zor sayılmaz.Ben sadece yaka büzma olayında biraz sıkıntı yaşıyorum.Regalan kolu,dükümü kalıbın cuk oturması bu modeli favorilerim arasına sokmuştu zaten.Bu kalıptan bir de uzun elbise mi diksem acaba,hani bir değişiklik olsa...

Eeee çantaları dikmişim tabi çeşit çeşit takmayayım mı?Birgün biri ,ertesi gün diğeri..Dikiş dikmenin nimetleri bunlar..Yoksa her sezon gardrop yenilemek oldukça maliyetli olurdu..Maliyet bir yana  böyle tam istediğimi arasam bulamam..))Bu da diktiğini beğenmiş olmanın verdiği şımarıklık.Mazur görün artık.Kafiye de süper oldu:))

Peki şimdi ne ile uğraşmaktayım..Eşimin asker yeşili güzel uzun bir ceketi vardı.Kilo alınca (maalesef) giyemedi.Eşime çok yakıştırdığım ceketi vermeye de kıyamadım.Ben pek giysi tamiri sevmem.Ama kıyamadıklarım için çabalarım.Biraz da bu dönüşümler savaşa dönüşüyor benim için.Kendime havalı bir yelek yapmaya niyetlendim.Bugün onunla savaşmaktayız.

Hadi bakalım hayırlısı,son halimizle geliriz yine...))