Yine fotoğraflama konusunda beceriksizliğimi gösterdiğim karelerle karşınızdayım.Aslında kendime haksızlık etmeyeyim.Kısa bir süre fotoğrafçılık eğitimi almama rağmen ,fotoğrafçılıktan çok makinenin önemli olduğunu ispatlayan kareler bunlar.Çok da iyi olmayan son fotoğraf makinemiz ortanca oğlan tarafından kırılınca kaldık telofon kameralarına.Yeni bir makinenin hayaliyle çekiyorum bu fotoğrafları...
Geçen gün kumaşçıda gezerken iki küçük scuba parça buldum.Kaçırmadım tabi..Parçalar biraz küçüktü ama bier bluz çıkar diye düşündüm..
Kalıp olarak bir kazağımı kullandım.Kolları biraz daha düşük istediğim için ona göre ayarlayıp biçtim.Ancak kollarda tam hesaplamamış olmalıyım ki,diktiğim kol dar geldi.Tekrar söküp ek yaptım.Sanki model gibi durdu,çok da fena olamdı yani..(züğürt tesellisi::))
Yakasını ve etğini içe kıvırıp diktim.Bu ara makinemle aram pek iyi değildi,Çok zorluyordu beni.Neyse ki scuba kumaş dikerken genelde sıkıntı yaşasam da bu sefer beklediğim kadar olmadı.Makine problem çıkarınca insan dikişten soğuyor sanki.Sakinleşmem zaman alıyor.Geçen gece makineyi resmen makine yağına batırdım.Kullanma klavuzunda çok kullanılıyorsa yılda iki kez yağlamak yeterli derken, ben herhalde ayda iki kez yağlıyorum.Yaa...Neon taşlı bluz bahane,içine dökmek şahane diye buna derler işte...Ne diyim derdimi ,mutluluğumu ,heyecanlarımı paylaştığım dostlarım eksik olmayın emi...
Sonuç olarak ben bluzumu,üzerimde duruşunu sevdim.Eski bir kolyeden kalma taşları da süslemede kullandım.Herkese mutlu bir hafta dilerim ,hoşçakalın...